Coronacrisis: Leiden of Lijden

de achterblijvers

Door het coronavirus zijn we opeens allemaal in een situatie beland die we bestempelen als ‘crisis’. Wat betekent dat op de werkvloer en thuis? Voor velen is de werkvloer er niet meer in fysieke vorm, maar is deze virtueel geworden.
Ook thuis is het belangrijk dat je virtueel kunt communiceren, anders wordt je wereld wel erg klein.

Leiden
Over leiderschap in crisissituatie is veel geschreven, met name vanuit het perspectief van de leider, de manager. Wat doet die leider nou eigenlijk op het moment dat een crisis uitbreekt? We zien regeringsleiders die een inschatting maken van de situatie en de vloer nemen in de media – natuurlijk ondersteund door specialisten in crisisteams. 

Jongleren met scenario’s, verwachtingen, en stakeholders in een omgeving die constant verandert is wat je doet als leider, als gezicht van de groep die je vertegenwoordigt. 
Voor leiderschap in het corona-tijdperk zijn ook alle voorhanden zijnde media cruciaal.
De leider kan niet meer fysiek voor de troepen staan maar kiest een virtueel platform. TV voor de regeringsleider, video of Microsoft teams voor de CEO.

Lijden
Wie lijden er in de coronocrisis? Natuurlijk diegenen die kwetsbaar of ziek zijn en zich in afzondering bevinden. Naast ziekte is de sociale beperking die ons wordt opgelegd een groot lijden. Het mooie is wel dat Nederland een geweldige internetdekking heeft en 97,5% van de huishoudens over een computer beschikt. Zomaar een vergelijking: In Frankrijk is dat 83%, in Brazilie is dat 52%. Dus wie kan skypen, zoomen, facetimen  of hangouten doet dat ook. Daarmee wordt het lijden aanzienlijk verzacht.
Blijft de vraag wie er nu echt lijden. 

Ik ken mensen van 85 die er op los skypen en de nieuwste technische ontwikkelingen omarmen, maar ook 50-ers die aanhikken tegen een zoom meeting. En zo hun eigen lijden vergroten. Om maar helemaal niet te denken aan arme gezinnen die helemaal geen computer hebben – die vissen echt achter het net.

Ja dus… denk je wellicht als je dit leest. De reden om leiderschap en lijderschap naast elkaar te zetten in deze crisistijd is dat niemand deze situatie echt had kunnen voorspellen, maar dat er kennelijk wel mensen zijn die aan het kortste eind trekken.

De crisissituatie is het vergrootglas waardoor alles wat nog niet helder was, opeens wel helder wordt. Heb je nagelaten om je te verdiepen in welke communicatiemiddelen er zijn en wie wat gebruikt? dan ben je nu eigenlijk net te laat…
Wordt geen lijder en blijf je bewust van je persoonlijk leiderschap, in elke vorm.
Als is het maar voor de volgende – kleine of grote – crisis die zich aandient.